Waarom is een storing in dit gebied zo belangrijk?
Veel wetenschappers zijn de laatste jaren actief met het onderzoeken van dit complexe gebied. De spiertjes en bandjes hier hebben per gram weefsel een zeer grote dichtheid van sensoren (ongeveer 500 keer zoveel als bijvoorbeeld in de kuitspier) die elke lengteverandering registreren. De informatie uit deze sensoren vindt zijn weg naar een groot aantal gebieden in de hersenen. Door deze informatie leren we ons hoofd op te richten, gericht te draaien, onze ogen te richten, evenwicht te bewaren… kortom: te bewegen. We corrigeren op grond van deze informatie de bewegingen van ons hoofd, maar ook van onze armen en benen. Een gefixeerde scheve stand van een van de kopgewrichten veroorzaakt een abnormale rek op spieren en banden waardoor er foute informatie naar ons brein gaat. Dat kan daarop ook geen correcte aan- of bijsturing van de bewegingen verzorgen. Daarnaast veroorzaakt zo?n scheve stand ook vaak pijn in de nek, hoofdpijn en duizeligheid.
Waardoor ontstaat de scheve stand?
De scheve stand kan ontstaan bij de bevalling of zelfs al tijdens de zwangerschap.
Bij bevallingen moet je denken aan die bevallingen:
• die zeer lang duren (langdurige persweeën)
• die juist heel snel verlopen
• die met een tang of vacu?mpomp worden uitgevoerd
• waarbij de baby verkeerd in de baarmoeder ligt
• waarbij het kind omstrengeld is door de navelstreng
• waarbij er sprake is van een meerling
Het is niet moeilijk in te zien dat het hoog-cervicale gebied het nodige te verduren krijgt als na uren persen een tang of vacuümverlossing volgt.
Hoe kom je er na een zware bevalling nu achter of deze ook voor je baby een moeilijke start is geweest en of er hierdoor sprake is van een scheve stand of KISS?
Waaruit blijkt een scheve stand?
Een scheve stand van de kopgewrichten kun je veronderstellen als er sprake is van de volgende zaken:
? het hoofdje staat scheef en naar een kant gedraaid.
? er is een kale plek op het achterhoofd.
? het hele ruggetje is vaak scheef (scoliose)
? er is een sterke neiging tot overstrekken.
? er is een bekkenverwringing te voelen.
? de armen en benen bewegen a-symmetrisch.
? op r?ntgen of echo ziet men een heupdysplasie.
? er ontwikkelt zich een a-symmetrie van de schedel.
? er is een slechte hoofdbalans en later zitbalans.
? het kind huilt veel en heeft een gestoord slaapritme.
? er zijn slikklachten en het kind geeft makkelijk over.
? bij aan- en uitkleden is er vaak protesthuilen.
? er is motorische onrust of motorische armoede.
? het kind slaat het kruipen over, gaat heel vroeg staan maar laat lopen.
Veel van deze symptomen verdwijnen als het kind ouder wordt. Er lijkt sprake te zijn van herstel, omdat de drang tot gaan zitten, staan en lopen veel problemen overwint. Dit herstel kan echter schijn zijn, zodat de problemen voor sommige kinderen voortduren.
Latere symptomen
Waaruit kan op latere leeftijd blijken dat er toch aanwijzingen zijn voor KISS?
Let op of het kind
? veel struikelt of valt.
? een vertraagde spraakontwikkeling heeft.
? motorische achterstand heeft.
? regelmatig aangeeft hoofdpijn te hebben.
? moeite heeft met de concentratie.
? erg beweeglijk en druk is.
? aan zeer weinig slaap genoeg lijkt te hebben.
? onzeker is, schuw is en faalangst heeft.
? snel ontstemd is en woedeaanvallen heeft.
? mogelijk het ADHD-stempel krijgt.
Als er sprake is van de beschreven symptomen heeft het zin je baby te laten onderzoeken en behandelen. Feitelijk start het onderzoek van de baby met KISS op dezelfde wijze zoals uitgebreid beschreven bij de ?behandeling van baby?s en kinderen?.
In het kort bestaat het onderzoek uit:
? anamnese van de ouders.
? observatie van het kind.
? bewegingsonderzoek en palpatie van de wervelkolom en het bekken.
? testen van de motorische ontwikkeling.
? eventuele r?ntgenfoto?s van de nek.
De behandeling bestaat meestal uit heel subtiele mobilisaties aan de schedel en de nek. Vroege behandeling is het meest effectief. Bij baby’s zijn een paar behandelingen soms al voldoende. Bij basisschoolkinderen ligt het aantal meestal tussen de 5 en 10 behandelingen.
Meer informatie over onderzoek en behandeling vind je bij ‘osteopathie voor baby’s en kinderen‘.